علت تغییر پستان در بارداری
تغییرات سینه در بارداری به دلیل افزایش هورمونها به خصوص استروژن و پروژسترون روی می دهد.
احتمالاً متوجه تغییرات سینه های خود شده اید . غده پستانی (نام دیگر سینه) نام خود را از واژه لاتین سینه - ماما - گرفته است.
تغییرات سینه به دلیل افزایش هورمونها به خصوص استروژن و پروژسترون روی می دهد. شما افزایشی را در میزان خون و دیگر مایعات در سینه هایتان خواهید داشت. بلافاصله بعد از شروع حاملگی ، آلوئول ها تعدادشان زیاد شده بزرگتر می شوند. سینوسهای شیری نزدیک نوک سینه قرار دارد که شکل می گیرد و شیری را که تولید می شود در خود نگه می دارد.
سینه شما از غدد بافت همبندی برای حمایت از بافت سینه و بافت چربی برای حفاظت از بافت سینه تشکیل شده است. کیسه های تولید کننده شیر به وسیله مجاری کوچکی به هم متصل می شوند و به نوک سینه ختم می شوند.
از شروع بارداری ، بدنتان آماده شیردهی می شود، تا اوایل هفته های بارداری ، سینه های شما شروع به تولید شیر می کند. حتی اگر هفته هایی زودتر از تاریخ زایمان خود کودکتان را به دنیا آوردید شیر سینه شما به حد کافی مغذی است تا کودک نارس شما را تغذیه کند.
تغییراتی که ممکن است متوجه شوید: پیش از بارداری ، هر سینه به طور متوسط g۲۰۰ وزن دارد. در دوران بارداری ، اندازه و وزن سینه ها افزایش می یابد. ممکن است نزدیک به زایمان، هر سینه حدود ۴۰۰ تا g۸۰۰ وزن داشته باشد. در دوران پرستاری و شیردهی نوزاد، وزن هر سینه ممکن است g۸۰۰ یا بیشتر باشد.
اندازه و شکل سینه های زنان، تفاوت بسیاری دارد. بافت سینه معمولاً تا زیر بغل ادامه پیدا می کند. غددی که بافت سینه را تشکیل می دهند، از طریق مجاری به نوک سینه ختم می شوند. نوک سینه ها حاوی پایانه ها عصبی ، الیاف عضلانی ، غدد سباسه، غدد عرق و حدود ۲۰ مجرای شیری است.
ممکن است متوجه شوید که اندازه نوک سینه شما تغییر کرده، نوک سینه ها ممکن است بزرگتر و حساستر شوند.
نوک سینه را آرئول احاطه کرده که یک ناحیه تیره مدور است. در دوران بارداری ، آرئول تیره تر و بزرگتر می شود. آرئول تیره رنگ می تواند برای نوزاد شیر خوار، نوعی علامت بصری باشد. دانه های روی نوک سینه شما غدد مونتگمری نام دارد. آنها مایعی ترشح می کنند که نوک سینه شما را در صورت شیردهی چرب کرده و محافظت می کند.
سینه ها در دوران بارداری تحت تغییرات زیادی قرار می گیرند. در هفته های نخست، یک نشانه شایع بارداری عبارت است از احساس درد یا سوزش در سینه ها. پس از گذشت هشت هفته از بارداری ، به دلیل رشد و تکامل غدد مجاری درون بافت سینه، ممکن است سینه ها بزرگتر و حجیم تر شوند. با تغییر ظاهر پستانها در بارداری ، ممکن است متوجه پدیدار شدن وریدهایی زیر پوست سینه ها شوید.
طی سه ماهه دوم، نوعی مایع زرد رقیق به نام کلستروم (آغوز) ساخته می شود. گاه این مایع با ماساژ نرم سینه ها، خارج می گردد. اگر سینه ها بزرگ شده باشند، ممکن است روی آنها نشانه های کشش پوستی (مانند نشانه های کشش روی شکم) ظاهر شوند.
در سه ماهه سوم بارداری ، سینه های شما ممکن است به علت کشش پوست دچار خارش شود. مرطوب کننده فاقد الکل و عطر ممکن است به شما کمک کند.
سینه های شما چند روز بعد از تولد کودک به حداکثر اندازه خود می رسد.
غدد پستانی در جنین ۶ هفته ای شروع به تکامل می کنند. در هنگام تولد، مجاری شیری تشکیل شده اند. پس از تولد ممکن است سینه های نوزاد متورم باشند و حتی مقادیر کمی شیر ترشح کنند. این حالت در نوزادان پسر و دختر دیده می شود و به دلیل ترشح استروژن ایجاد می شود.
تغییرات سینه به دلیل افزایش هورمونها به خصوص استروژن و پروژسترون روی می دهد. شما افزایشی را در میزان خون و دیگر مایعات در سینه هایتان خواهید داشت. بلافاصله بعد از شروع حاملگی ، آلوئول ها تعدادشان زیاد شده بزرگتر می شوند. سینوسهای شیری نزدیک نوک سینه قرار دارد که شکل می گیرد و شیری را که تولید می شود در خود نگه می دارد.
سینه شما از غدد بافت همبندی برای حمایت از بافت سینه و بافت چربی برای حفاظت از بافت سینه تشکیل شده است. کیسه های تولید کننده شیر به وسیله مجاری کوچکی به هم متصل می شوند و به نوک سینه ختم می شوند.
از شروع بارداری ، بدنتان آماده شیردهی می شود، تا اوایل هفته های بارداری ، سینه های شما شروع به تولید شیر می کند. حتی اگر هفته هایی زودتر از تاریخ زایمان خود کودکتان را به دنیا آوردید شیر سینه شما به حد کافی مغذی است تا کودک نارس شما را تغذیه کند.
تغییراتی که ممکن است متوجه شوید: پیش از بارداری ، هر سینه به طور متوسط g۲۰۰ وزن دارد. در دوران بارداری ، اندازه و وزن سینه ها افزایش می یابد. ممکن است نزدیک به زایمان، هر سینه حدود ۴۰۰ تا g۸۰۰ وزن داشته باشد. در دوران پرستاری و شیردهی نوزاد، وزن هر سینه ممکن است g۸۰۰ یا بیشتر باشد.
اندازه و شکل سینه های زنان، تفاوت بسیاری دارد. بافت سینه معمولاً تا زیر بغل ادامه پیدا می کند. غددی که بافت سینه را تشکیل می دهند، از طریق مجاری به نوک سینه ختم می شوند. نوک سینه ها حاوی پایانه ها عصبی ، الیاف عضلانی ، غدد سباسه، غدد عرق و حدود ۲۰ مجرای شیری است.
ممکن است متوجه شوید که اندازه نوک سینه شما تغییر کرده، نوک سینه ها ممکن است بزرگتر و حساستر شوند.
نوک سینه را آرئول احاطه کرده که یک ناحیه تیره مدور است. در دوران بارداری ، آرئول تیره تر و بزرگتر می شود. آرئول تیره رنگ می تواند برای نوزاد شیر خوار، نوعی علامت بصری باشد. دانه های روی نوک سینه شما غدد مونتگمری نام دارد. آنها مایعی ترشح می کنند که نوک سینه شما را در صورت شیردهی چرب کرده و محافظت می کند.
سینه ها در دوران بارداری تحت تغییرات زیادی قرار می گیرند. در هفته های نخست، یک نشانه شایع بارداری عبارت است از احساس درد یا سوزش در سینه ها. پس از گذشت هشت هفته از بارداری ، به دلیل رشد و تکامل غدد مجاری درون بافت سینه، ممکن است سینه ها بزرگتر و حجیم تر شوند. با تغییر ظاهر پستانها در بارداری ، ممکن است متوجه پدیدار شدن وریدهایی زیر پوست سینه ها شوید.
طی سه ماهه دوم، نوعی مایع زرد رقیق به نام کلستروم (آغوز) ساخته می شود. گاه این مایع با ماساژ نرم سینه ها، خارج می گردد. اگر سینه ها بزرگ شده باشند، ممکن است روی آنها نشانه های کشش پوستی (مانند نشانه های کشش روی شکم) ظاهر شوند.
در سه ماهه سوم بارداری ، سینه های شما ممکن است به علت کشش پوست دچار خارش شود. مرطوب کننده فاقد الکل و عطر ممکن است به شما کمک کند.
سینه های شما چند روز بعد از تولد کودک به حداکثر اندازه خود می رسد.
غدد پستانی در جنین ۶ هفته ای شروع به تکامل می کنند. در هنگام تولد، مجاری شیری تشکیل شده اند. پس از تولد ممکن است سینه های نوزاد متورم باشند و حتی مقادیر کمی شیر ترشح کنند. این حالت در نوزادان پسر و دختر دیده می شود و به دلیل ترشح استروژن ایجاد می شود.
منبع:
ویکی نی نی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼