عفونت ادراری در بارداری، چه خطراتی دارد؟

عفونت ادراری در دستگاه ادراری که شامل: کلیه‌ها، مثانه، میزنای یا حالب (مجاری حمل‌کننده ادرار از کلیه‌ها تا مثانه) و پیشابراه (مجرای کوچکی که ادرار را از مثانه تا بیرون بدن حمل می‌کند) است، اتفاق می‌افتد. در اغلب موارد باکتری‌ها عامل ایجاد عفونت ادراری (UTI) هستند. هر کسی می‌تواند به عفونت ادراری مبتلا شود، اما این امر در زنان شایع‌تر است. اکثر این عفونت‌ها به عفونت مثانه و پیشابراه محدود می‌شود. اما برخی اوقات این عفونت منجر به عفونت کلیه می‌شود. عفونت ادراری در بارداری امری شایع است؛ یکی از دلایل آن هورمون‌ها هستند. هورمون‌ها در دوران بارداری موجب تغییر در دستگاه ادراری می‌شوند؛ این امر موجب می‌شود تا زنان بیشتر در معرض عفونت قرار بگیرند. به علاوه، بزرگ شدن رحم هم به مثانه فشار وارد می‌کند. این اتفاق باعث می‌شود تا تخلیه‌ی تمام ادرار از مثانه دشوار گردد؛ در نتیجه ادرار باقیمانده می‌تواند منشا عفونت شود.

آیا عفونت ادراری در دوران بارداری خطرناک است؟
عفونت ادراری بدون علامت، می‌تواند تاثیرات منفی بر سلامت جنین بگذارد. مطالعات دانشمندان نشان داده که این نوع عفونت منجر به عفونت کلیه‌ها می‌شود. اگر عفونت کلیه درمان نشده باقی بماند و تشدید شود، می‌تواند مشکلاتی برای مادر باردار و جنین ایجاد کند، که عبارتند از:
مادر
- وجود باکتری در خون
- سپسیس (عفونت خون)
- آنمی (کم‌خونی)
- ناراحتی تنفسی
- شوک سپتیک (شوک عفونی)
جنین
- تولد زودرس (نوزاد نارس)
- تولد با وزن کم
- کند شدن رشد ذهنی نوزاد

نشانه‌های عفونت ادراری
- نیاز فوری به ادرار کردن یا بیش از معمول ادرار داشتن
- اختلال و مشکل در زمان ادرار کردن
- احساس سوزش در پشت یا پایین شکم
- احساس سوزش در زمان ادرار کردن
- ادرار مات همراه با بو

تشخیص و درمان عفونت ادراری
چنانچه احساس کردید که به عفونت مبتلا شدید، به پزشک خود بگویید. پزشک از شما می‌خواهد تا آزمایش ادرار بدهید. این آزمایش از لحاظ وجود باکتری و گلبول‌های سفید و قرمز تست می‌شود. هم چنین، کشت ادرار هم انجام می‌شود. این امر نوع باکتری موجود در ادرار را نشان می‌دهد. در صورت وجود عفونت، پزشک برای فرد آنتی‌بیوتیک‌هایی را که مصرف آن‌ها در بارداری منعی ندارد، تجویز می‌کند. با شروع مصرف داروها، نشانه‌ها معمولا بعد از ۳ روز رفع می‌شوند. باید توجه کرد که دوره درمان باید کامل سپری شود و مصرف داروها زود قطع نشود؛ حتی اگر نشانه‌ها ناپدید شده باشند. اگر عفونت پیشرفت کرده و منجر به عفونت کلیه شده باشد، براساس شدت عفونت، پزشک ممکن‌ است فرد را در بیمارستان بستری کند تا عفونت را درمان نماید.

چگونه از عفونت ادراری پیشگیری کنیم؟
- حداقل هشت لیوان آب در روز بنوشید،
- مثانه را کمی قبل و بعد از رابطه جنسی تخلیه کنید،
- چنانچه به روان‌کننده در زمان برقراری رابطه جنسی نیاز دارید، از انواعی که بر پایه آب هستند استفاده نمایید،
- از مصرف دئودورانت‌های زنانه قوی یا صابون‌های که موجب تحریک می‌شوند، اجتناب کنید،
- ناحیه واژینال را قبل از رابطه جنسی با آب گرم بشویید،
- لباس زیر نخی بپوشید،
- از شلوارهای بسیار تنگ استفاده نکنید،
- هنگامی که به دستشویی می‌روید خود را از جلو به عقب بشویید.