عفونت استافیلوکوک در کودکان، چیست و چه درمانی دارد؟

عفونت های استاف از باکتری هایی به نام استافیلوکوک اورئوس ایجاد می شوند و معمولا درمان می شوند. عفونت های پوستی شایع ترین نوع عفونت استاف است و اغلب هنگامی رخ می دهد که سوختگی یا زخم آلوده شود. خوشبختانه بسیاری از عفونت ها جزئی هستند و اگر شما زخم را تمیز و پانسمان را در منطقه نگه دارید به سرعت درمان پذیر هستند. با این حال، اگر علائم بدتر می شوند یا اگر تب را تجربه می کنید، باید یک پزشک را ببینید. با این که این اتفاق غیر معمول است باکتری استاف ممکن است به جریان خون منتقل شود و مسائل جدی پزشکی را به همراه داشته باشد. درمان سریع می تواند این عفونت های جدی را از به وجود آوردن خطرات تهدید کننده زندگی جلوگیری کند.

تشخیص دادن و درمان عفونت های پوستی
۱- به دنبال جوش، مناطق قرمز و تورم پوست بگردید
عفونت های پوستی شایع ترین نوع عفونت استاف است. آنها مانند جوش، کهیر و یا پوست متورم و قرمزی است که داغ است. گاهی اوقات آنها تخلیه می شوند یا ترشح دارند.
پوست شکسته مستعد ابتلا به عفونت است. شستن دست هایتان در اغلب اوقات و تمیز نگه داشتن زخم بهترین راه برای جلوگیری از عفونت استاف پوستی است.
۲- به دنبال آبسه یا چرک پوست تان را چک کنید
آبسه ها چرک های پوستی را پر می کنند. و اینگونه به نظر می رسند که با مایع پر شده اند و شکل یک توده پوستی متورم نیستند و معمولا لمس آن ها درد دارد. آبسه هایی که به طور فزاینده دردناکی رشد می کنند و چرک از زخم بیرون می آید می تواند نشان دهنده یک عفونت بد باشند، بنابراین اگر متوجه این علائم شدید با پزشک خود تماس بگیرید.
۳- قبل و بعد از دست زدن به محل عفونت، دستان خود را بشویید
قبل از تمیز کردن منطقه یا عوض کردن یک باند، دستان تان را کاملا با صابون و آب گرم بشویید. شما نمی خواهید خطر ابتلا به آن را بیشتر کنید. پس از درمان پوست آلوده، دوباره دست ها را بشویید تا از بروز میکروب ها جلوگیری کنید.
یک عفونت جزئی را ۳ بار در روز بشورید و آن را بانداژ کنید. آبسه های مفرط و عفونت های پوستی اغلب با مراقبت مناسب در منزل از بین می روند. به طور کامل منطقه آلوده را بشویید، آن را در آب گرم ۱۰ دقیقه ۳ بار در روز بشویید و با باند استریل پوشانید. باند را ۲ تا ۳ بار در روز یا هر بار که خیس شد عوض کنید.
۴- اگر دوست دارید، می توانید نمک را به آب گرم خود اضافه کنید
سعی کنید منطقه آلوده را با محلول ۱ قاشق غذاخوری (۱۴.۸ میلی لیتر) نمک و ۱ کوارت (۰.۹۵ لیتر) آب گرم بشویید. اضافه کردن نمک به آب گرم می تواند پوست شما را تسکین دهد. در حالی که نمک باکتری استاف را نمی کشد، می تواند به جلوگیری از ابتلا به آلاینده های دیگر کمک کند.
۵- تلاش نکنید آبسه خودتان را تخلیه کنید
از دست زدن به عفونت اجتناب کنید مگر اینکه شما می خواهید آن را درمان کنید. به یاد داشته باشید قبل و بعد از درمان، دست های خود را بشویید. اگر آبسه دارید، آن را به حال خودش بگذارید و سعی نکنید آن را تخلیه کنید یا آن را بترکانید.
خاراندن یک عفونت و یا کشیدن آبسه می تواند بیشتر از این منطقه را آلوده کند و میکروب ها را گسترش دهد.
۶- در صورتی که علائم عفونت جدی پوست را دارید، به پزشک خود مراجعه نمایید
تورم یا قرمزی جزئی در عرض یک یا دو روز اغلب به صورت خود به خود از بین می رود اگر زخم را تمیز نگه دارید. با این حال، اگر درد، تورم، یا آبسه ها بدتر شود یا اگر تب داشته باشید، باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید.
فقط یک پزشک می تواند به درستی یک عفونت استاف را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.
تا زمانی که بتوانید یک دکتر را ببینید منطقه را با یک باند استریل بپوشانید.

تشخیص دادن عفونت های داخلی
۱- اگر مسمومیت غذایی دارید، استراحت کنید و مقدار زیادی مایعات بنوشید
باکتری استاف یک علت شایع مسمومیت غذایی است. علائم عبارتند از تهوع، استفراغ، و اسهال و در صورتی که به وسیله استاف ایجاد شده باشد معمولا در یک روز یا بیشتر از بین می رود. اگر در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت احساس بهبودی نکردید، با پزشک خود تماس بگیرید.
در عین حال، از مصرف بیش از حد مایعات خودداری کنید و مقدار زیادی آب، نوشیدنی های ورزشی یا هر چیز دیگری برای از بین بردن تشنگیتان ننوشید. سعی کنید برنج ساده، سوپ یا برنج و سایر غذاها را کمتر مصرف کنید. دست های خود را بطور مرتب برای جلوگیری از گسترش میکروب ها بخصوص اگر استفراغ کرده اید یا اسهال دارید.
۲- اگر فکر می کنید که ممکن است آرتریت سپتیک داشته باشید، پزشک خود را ببینید
آرتریت سپتیک عفونت مشترکی است که اغلب توسط باکتری استاف ایجاد می شود. در صورتی که علائمی مانند درد شدید مفصلی، قرمزی، تورم و تب داشته باشید، یک قرار ملاقات با دکتر خود قرار دهید. عفونت معمولا در زانوها، مچ پا یا انگشتان پا رخ می دهد و معمولا تنها یک مفصل درگیر می شود.
علائم آرتریت سپتیک به طور ناگهانی ایجاد می شود. در سایر اشکال آرتریت، درد و تورم مفصلی به تدریج گسترش می یابد، اغلب در زمان های مختلف در طول روز اتفاق می افتد و معمولا بیش از یک مفصل را تحت تاثیر قرار می دهد.
پزشک شما یک معاینه را انجام می دهد و یک کشت باکتریایی را می گیرد. آنها به مفصل نفوذ می کنند و مایع اضافی را برای کاهش تورم حذف می کنند. اگر آنها فهمیدند که شما عفونت دارید، آنها دارو را به مفصل تزریق می کنند یا آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز می کنند.
۳- مراقبت اورژانسی برای علائم سندرم شوک سمی (TSS) را دنبال کنید
TSS ممکن است هنگامی که باکتری استاف به جریان خون و اندام های داخلی گسترش می یابد رخ دهد. علائم عبارتند از تب بالاتر از دمای ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد)، اختلال در تمرکز، سردرد، استفراغ، اسهال و بثورات قرمز در پایین دست و پا.
TSS یک اورژانس پزشکی است و نیاز به مراقبت فوری دارد. این می تواند در نتیجه استفاده از یک تامپون برای مدت زمان بیشتری از زمان توصیه شده یا از محل زخم یا جراحی آلوده شده نشات گرفته شده باشد.
۴- در صورت داشتن نشانه های سپسیس، کمک فوری دریافت کنید
سپسیس یک بیماری جدی است که از طریق پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت باکتریایی گسترده به وجود می آید. علائم عبارتند از تب بیش از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۹ درجه سانتیگراد)، لرز، عدم تمرکز حواس، ضربان قلب سریع و تنگی نفس. بدون درمان سریع سپسیس می تواند به لخته شدن خون، جریان خون ضعیف و نارسایی اندام منجر شود.
سپسیس یک اورژانس پزشکی است، بنابراین شما اگر عفونتی درمان نشده داشته باشید و علائم سپسیس داشته باشید باید در اسرع وقت به بیمارستان بروید.
در حالی که هر کسی می تواند سپسیس داشته باشد بیشتر احتمال دارد در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف، نوزادان، سالمندان، افراد مبتلا به بیماری های مزمن (مانند بیماری کلیوی یا کبدی) و پس از یک زخم یا آسیب جدی رخ دهد.

درمان های پزشکی عفونت استاف
۱- اگر علائمتان رو به بدتر شدن دارند، با پزشک خود مشورت کنید
اگر عفونت پوستی بدتر شود، خوب نشود یا علائم جدی مانند تب ایجاد شود، به پزشک مراجعه کنید. در حالی که عفونت های تهدید کننده حیات غیر معمول هستند، حتی یک عفونت پوستی کوچک اگر به درستی درمان نشود می تواند منجر به نگرانی های عمده سلامتی شود.
اگر سیستم ایمنی ضعیف یا یک بیماری مزمن دارید، سالمند هستید یا سوختگی یا زخم شدید دارید، بسیار مهم است که پزشکی را ببینید. اگر نوزاد یا کودک شما یک عفونت دارد که خوب نمی شود و با تب بالا همراه است باید یک پزشک را ملاقات کنید.
۲- معاینه شوید و کشت باکتری انجام دهید
هنگامی که پزشک را می بینید، او یک امتحان انجام می دهد و از شما می خواهد که به او بگویید که علائمتان از کجا و چگونه شروع شد. آنها احتمالا یک کشت باکتریایی برای شناسایی علت خاص عفونت انجام می دهند.
اگر عفونت پوستی داشته باشید، پزشک آن منطقه را اسواب می کند یا یک نمونه از بافت یا چرک می گیرد.
برای TSS یا سپسیس، پزشکان نمونه های خون را برای باکتری ها آزمایش می کنند و تعداد گلبول های سفید را اندازه می گیرند، اما درمان اغلب قبل از اینکه نتایج در دسترس باشد، شروع می شود. از آنجا که این شرایط بسیار جدی هستند، باید آنتی بیوتیک ها و مایعات IV (داخل وریدی) را در اسرع وقت تجویز نمود.
۳- ضایعات پوستی و یا آبسه ها را تخلیه کنید
اگر یک عفونت پوستی دارید و یک آبسه ایجاد شده است، پزشک ممکن است نیاز به تخلیه آن داشته باشد. آنها ناحیه را می خراشند، یک برش کوچک انجام می دهند تا چرک بیرون بزند، سپس آن را با گاز پانسمان می کنند.
دستورالعمل مراقبت از خود که پزشک تان به شما توصیه کرده است را پس از کشیدن آبسه دنبال کنید. منطقه را ۲ تا ۳ بار در روز تمیز کنید، اگر پزشک تان توصیه می کند، پماد درمانی بر روی زخم بمالید، و منطقه را با باند تمیز بپوشانید. باند را ۲ تا ۳ بار در روز یا هر بار خیس شد عوض کنید.
۴- داروهای تجویز شده را طبق دستورالعمل مصرف کنید
عفونت های استاف که با مراقبت خانگی درمان نمی شوند با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. داروهای خود را طبق دستورالعمل پزشک خود مصرف کنید و حتی اگر احساس می کنید بهتر هستید، مصرف آن را متوقف نکنید. اگر قبل از پایان موعد مصرف آنتی بیوتیک را متوقف کنید، عفونت ممکن است به عقب برگردد یا بدتر شود.
علاوه بر این، پزشک ممکن است برای شما مسکن تجویز کند تا درد را کاهش دهد تا از بروز تورم، تب و سایر علائم مربوطه جلوگیری کند.
۵- اگر علائم شما بهبود نیافت، به پزشک خود بگویید
باکتری استاف ممکن است به سرعت در حال انطباق باشد و بسیاری از سویه ها به برخی از آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. کشت های باکتریایی به پزشکان کمک می کنند تا آنتی بیوتیک های مناسب را انتخاب کنند و در عرض چند روز باید احساس خوبی داشته باشید. اگر بهتر نشده بودید، با پزشک خود تماس بگیرید و داروهای جایگزین را مورد بحث قرار دهید.
آنها ممکن است آنتی بیوتیک های قوی تر IV (وریدی) را توصیه کنند.