عقب افتادن پریودی، یازده دلیل و علائم آن ها
شاید پریود نشدن و عقب افتادن پریود در بعضی از ماه‌ها جالب به نظر برسد، اما این اختلال می‌تواند در بدن زن طوفانی به پا کند!
شاید پریود نشدن و عقب افتادن پریود در بعضی از ماه‌ها جالب به نظر برسد، اما این اختلال می‌تواند در بدن زن طوفانی به پا کند! هنگامی که دنبال کردن چرخه قاعدگی برای‌تان دشوار است یا گاهی عملا پریود نمی‌شوید، ممکن است احساس کنید که چیزی در بدن‌تان غیرفعال است، و شاید علائم دیگری هم داشته باشید که نشان‌دهنده‌ی وجود مشکلات بزرگ‌تری در بدن‌تان است.
ناهنجاری‌های طولانی مدت قاعدگی می‌تواند نشانه‌ای از وجود اختلالات ناشناخته در رحم و تخمدان شما باشد. مهم است که برای تمام مسائل مربوط به چرخه‌ی قاعدگی‌تان به دنبال یک متخصص زنان باشید.
خواه درد شدیدی دارید، خونریزی‌تان سنگین است، دوره را از دست داده‌اید و خواه فقط می‌خواهید علائم دوره‌های فعلی خود را کنترل کنید، مراجعه به متخصص زنان بهترین راه است برای حل مشکلات و پیدا کردن راه‌حلی برای آن‌چه که در حال حاضر در بدن‌تان جریان دارد.
دوره های نامنظم قاعدگی چیست؟
بسیاری از زنان دوره‌های قاعدگی نامنظم را بلافاصله بعد از شروع اولین دوره تجربه می‌کنند، در حالی که دیگران می‌توانند روی چرخه‌ی قاعدگی‌شان مانند تقویم حساب کنند.
دوره‌های نامنظم قاعدگی ممکن است شامل خونریزی سنگین، درد شدید یا خونریزی بسیار کم باشد.
این علائم نباید نادیده گرفته شوند چرا که اولا کیفیت زندگی شما را کاهش می‌دهند و دوم این‌که ممکن است مشکلات اساسی وجود داشته باشد که، اگر درمان نشوند، بدتر خواهند شد، و حتی ممکن است عوارضی مانند ناباروری ایجاد کنند.
یک چرخه عادی قاعدگی چه‌طور است؟
هر زن الگوی منحصر به فرد خود را برای قاعدگی دارد.
با این حال، در چرخه‌ی قاعدگی معمولی، یک هماهنگی هورمونی بین غده‌ی هیپوفیز در مغز و تخمدان‌ها وجود دارد که حدود ۲۸ روز طول می‌کشد.
در بیش‌تر موارد می‌توانید چرخه‌ی عادی را با تعداد روزهای روز اول یک دوره تا روز اول دوره‌ی بعد، تعیین کنید.
هنگامی که دوره‌ها نامنظم باشند، زنان برای ردیابی دوره‌های‌‍‌‌‌شان و زمان فرا رسیدن هر دوره دچار مشکل خواهند بود، یا ممکن است یک ماه را اصلا پریود نشوند.
قاعدگی معمولا ۳ تا ۵ روز طول می‌کشد.
دوره‌های قاعدگی نامنظم ممکن است به این معنا باشد که شما چرخه‌ی کوتاه‌تر، چرخه‌ی طولانی‌تر، خونریزی شدیدتر، لخته‌های خون، لکه‌بینی سبک یا درد شدید را در طول دوره‌ها تجربه کنید.
همچنین ممکن است خونریزی طولانی مدت و دائم داشته باشید که چندین هفته طول می‌کشد.
دوره‌های جا افتاده هم نشان‌دهنده‌ی بی‌نظم بودن قاعدگی است.
بسیاری از زنان اغلب بی‌نظمی قاعدگی را نادیده می‌گیرند و معتقدند که چنین اتفاقی یک بار رخ داده و به احتمال زیاد موقتی است.
هرچند واقعا ممکن است موضوع به همین سادگی باشد، اما درک این‌که چگونه بدن زن باعث تولید هورمون‌ها می‌شود و چرخه‌ی قاعدگی را تنظیم می‌کند، برای سلامتی درازمدت شما اهمیت زیادی دارد.
این مقاله در مورد دلایل عقب افتادن پریود از جمله عوارض ناشی از چرخه‌ی قاعدگی نامنظم، و راه‌های چاره در صورت جا افتادن دوره‌های قاعدگی یا طولانی شدن بیش از حد آن‌ها صحبت خواهیم کرد.
دلایل عقب افتادن پریود
۱. عدم تعادل هورمونی
شما ممکن است از خودتان بپرسید «آیا طبیعی است که یک دوره را قاعده نشویم؟»
پاسخ بله است.
تمام دوره‌ها به علت تعداد هورمون‌ها در بدن شما متفاوت هستند.
بدن زنان چند هورمون جنسی بسیار مهم دارد که به تنظیم دوره‌های قاعدگی کمک زیادی می‌کنند.
دو هورمونی که مسئول آغاز شدن دوره‌های قاعدگی‌اند، استروژن و پروژسترون هستند.
این هورمون‌های جنسی زنانه بدن را برای بارداری آماده می‌کنند و به مغز سیگنال می‌دهند که هورمون تحریک‌کننده فولیکول را که فرآیند بلوغ فولیکول را در داخل تخمدان که حاوی یک تخمک است آغاز می‌کند، ایجاد کند.
هنگامی که بارداری وجود ندارد، هورمون‌ها برای شروع قاعدگی به بدن سیگنال می‌دهند.
زنان همچنین دارای هورمون لوتئینه کننده و تستوسترون نیز هستند.
هنگامی که این هورمون‌ها بیش از حد کم یا زیاد هستند، ممکن است در دوره‌های قاعدگی‌تان تغییراتی رخ بدهد.
علائم عدم تعادل هورمونی
اگر هر کدام از علائم زیر را تجربه کنید، باید با پزشک‌تان مشورت کنید تا ببینید که آیا هورمون درمانی یا پیشگیری از تولد می‌تواند کمک‌تان کند یا خیر:
- جا افتادن برخی از دوره‌ها
- خونریزی شدید
- خونریزی طولانی مدت
- گرفتگی‌های غیر قابل‌تحمل (دیسمنوره)
- نوسانات خلقی شدید
- عدم خونریزی یا لکه‌بینی
- نفخ
- خستگی
- ریزش مو
- مشکلات قند خون
- ناتوانی در تمرکز
- بیخوابی
- آکنه
عدم تعادل هورمونی می‌تواند مشکلاتی فراتر از بر هم خوردن سیکل قاعدگی در شما ایجاد کند.
برخی از درمان‌های این مشکل هورمون درمانی را شامل می‌شوند که در آن ممکن است دارویی مانند مگسترول، یک داروی پروژسترون تجویزی مصرف کنید.
در عین حال ممکن است حل مشکل به سادگی تغییر قرص‌های پیشگیری از بارداری یا شروع مصرف آن‌ها باشد که به تنظیم هورمون‌ها کمک می‌کنند.
در حین این‌که با پزشک‌تان صحبت می‌کنید، یادتان باشد که حتما سوالاتی در مورد همه‌ی گزینه‌های در دسترس داشته باشید، و در مورد خطرات هر نوع دارو (مخصوصا هنگام بحث در مورد پیشگیری از بارداری) اطلاعاتی بگیرید.
۲. بارداری
آیا برای باردار شدن تلاش کردید، یا به طور غیر منتظره رخ داد؟
یکی از دلایل ساده برای از دست دادن یک دوره از قاعدگی می‌تواند این باشد که بدن شما در حال آماده شدن برای بارداری است و تخمک را در داخل تخمدان‌تان بارور کرده‌است.
در این مورد، خرید تست حاملگی از داروخانه می‌تواند کمک بزرگی در شناسایی این مشکل بکند.
اگر در مثبت درآمدن پاسخ تست بارداری خوش شانس نیستید، می‌توانید با یک متخصص زنان صحبت کنید، زیرا گاهی اوقات سطح بالای گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) نیز رخ می‌دهد، هورمون بارداری برای نشان دادن نتیجه‌ی مثبت در تست است.
برخی از تست‌های حاملگی خانگی برای تشخیص حاملگی به اندازه‌ی کافی حساس نیستند، زیرا ممکن است سطح هاش سی جی خیلی پایین باشد.
اگر فکر می‌کنید که حامله هستید، به دنبال علائم اولیه‌ی زیر باشید و بعد تست خانگی را انجام بدهید:
علائم بارداری
- خونریزی یا لکه‌بینی لانه‌گزینی و گرفتگی عضلانی پس از بارور شدن تخمک
- حساسیت پستان
- خستگی
- حالت تهوع (بیماری صبحگاهی)
- تکرر ادرار
- افزایش وزن
- درد پشت
اگر باردار باشید، احتمالا کم کم این علائم به هنگام پیشرفت بارداری شروع خواهند شد.
اگر احساس می‌کنید که حامله هستید، برای مراجعه به پزشک تامل جایز نیست.
متخصص زنان و زایمان همچنین می‌تواند یک آزمایش کامل را تجویز کند و اطلاعات مفیدی را به شما ارائه دهد، به خصوص اگر این اولین بارداری شما باشد.
۳. حاملگی خارج رحمی
حاملگی خارج رحمی می‌تواند یکی از دلایل دیر قاعده شدن باشد.
بدن شما باید یک پروسه را برای بارور کردن موفقیت‌آمیز تخمک، پشت سر بگذارد.
یکی از مراحل این است که، وقتی تخمک بارور شده در لوله‌ی فالوپ پایین می‌رود، باید به دیواره‌ی رحم بچسبد.
در حاملگی خارج رحمی، تخمک به رحم نمی‌چسبد. و ممکن است به جای آن به لوله‌ی فالوپ، دهانه‌ی رحم یا حفره‌ی شکمی وصل شود.
این تخمک بارور قادر به رشد نخواهد بود، مگر این‌که به رحم متصل شود، اما بدن‌تان ممکن است باز هم آن را به عنوان یک بارداری معمولی بپذیرد.
علائم حاملگی خارج رحمی
- امواج شدید درد در شکم، شانه، گردن، یا لگن
- خونریزی شدید واژن
- سرگیجه یا ضعف
- فشار در مقعد
- درد شدید که در یک طرف شکم رخ می‌دهد
برای جلوگیری از اختلالات احتمالی در آینده و خطرات حاملگی، حاملگی‌های خارج از رحم باید توسط یک متخصص زنان درمان شود.
۴. بارداری مولار
حاملگی مولار زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک و اسپرم در لقاح به درستی با هم پیوند ندارند.
از هر ۱۰۰۰ حاملگی، یک مورد حاملکی مولار رخ می‌دهد و می‌تواند باعث بروز اختلالات قاعدگی شود.
پزشک شما ممکن است به این موضوع به عنوان یک بیماری تروفوبلاستیک حاملگی (GTD) یا مول هیداتی‌فرم اشاره کند.
حاملگی‌های مولار نادر هستند اما ممکن است به دلیل خطای ژنتیکی در طول لقاح رخ بدهند.
این اتفاق منجر به رشد بافت غیرطبیعی در رحم می‌شود.
به طور معمول این حاملگی‌ها به ایجاد جنین منجر نمی‌شوند و سرعت رشد بافت در مقایسه با حاملگی طبیعی بیش‌تر است.
ظاهر بافت که اغلب به عنوان یک مول شناخته می‌شود، مانند خوشه‌های انگور است، اما شکل آن‌ها غالبا بستگی دارد به این‌که بارداری مولارتان کامل است یا جزئی.
بارداری‌های مولار کامل تنها قطعات جفتی دارند و جنینی وجود نخواهد داشت.
مولار جزئی زمانی رخ می‌دهد که جنین دارای نقص‌های شدید تولد باشد.
زنان بالای ۴۰ سال که سابقه‌ی سقط جنین داشته‌اند، یا قبلا بارداری مولار را تجربه کرده‌اند، یا به نژادی تعلق دارند که این نوع باداری در میان‌شان شایع است، بیش از بقیه در معرض خطر بارداری مولار قرار دارند.
میزان رخ دادن بارداری مولار در مکزیک، آسیای جنوب شرقی و فیلیپین نسبت به ایالات متحده بالاتر است.
علائم حاملگی مولار
- نشانه‌های بارداری مانند حالت تهوع و خستگی
- لکه‌بینی، یا خونریزی بین دوره‌ها
- جا افتادن برخی دوره‌ها
- تهوع و استفراغ
- بیماری تیروئید
- فشار خون بالا
بیش‌تر حاملگی‌های مولار به طور طبیعی پایان می‌یابند، به این ترتیب که بافت از طریق واژن خارج می‌شود.
پزشک برای تشخیص بارداری مولار معاینه‌ی لگن یا سونوگرافی انجام خواهد داد.
اگر بارداری مولار را تجربه کنید، ممکن است لازم باشد جراحی انجام دهید تا مول را خارج کنید.
روش‌های حذف مول شامل کورتاژ مکشی، دیلاتاسیون، (D & C) یا دارو می‌شود.
۴. فاکتورهای سبک زندگی
آیا می‌دانید که استرس می‌تواند دوره‌های قاعدگی را به تاخیر بیندازد؟
استرس نقش مهمی در چگونگی عملکرد هورمون‌ها در بدن شما دارد.
اگر به نظر می‌رسد که مشکلی وجود دارد، یا اگر سطح کورتیزول دائما بالا باشد، ممکن است در چرخه‌های قاعدگی بی‌نظمی داشته باشید.
هرچند جا افتادن یک دوره به علت استرس ممکن است نوعی تسکین به نظر برسد، اما عوارض طولانی مدت آن می‌تواند به بدن برای کاهش میزان برخی هورمون‌ها و مشکلات بیش‌تر سیگنال دهد.
آیا شما یک رژیم غذایی مناسب دارید؟
سوء تغذیه نیز می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در چرخه‌ی قاعدگی شود.
اگر به اندازه‌ی کافی غذا نخورید، بدن‌تان قادر نخواهد بود آن‌چه را که برای داشتن یک چرخه‌ی طبیعی، نیاز دارد داشته باشد.
مسائل مربوط به سبک زندگی در عین حال می‌توانند در جا افتادن برخی دوره‌های قاعدگی نقش داشته باشند.
زنانی که مشروبات الکلی مصرف می‌کنند، مصرف کافئین‌شان بالا است یا برنامه‌ی غذایی نامنظمی دارند، ممکن است تعادل هورمون‌ها در بدن‌شان بر هم بخورد و یک یا چند ماه را قاعده نشوند.
در حین این‌که تحقیقات مختلفی را انجام می‌دهید، عادت‌های ناسالم را که می‌توانند بر تعادل ظاهری هورمون‌های جنسی در بدن شما تأثیر بگذارند نیز در نظر داشته باشید.
اگر می‌توانید مصرف قهوه را کاهش دهید، غذاهای سالم بخورید و ۸ ساعت خواب شبانه را به طور منظم داشته باشید، بدن‌تان برای شروع یک دوره‌ی منظم قاعدگی شرایط خوبی خواهد داشت.
۵. شیردهی
اغلب زنان پس از بچه‌دار شدن تغییراتی را در چرخه‌ی قاعدگی خود تجربه می‌کنند.
در واقع، برخی از مادران چند ماه پس از زایمان قاعده نمی‌شوند.
بدن شما ممکن است به اندازه‌ی کافی پروژسترون تولید نکند یا فقط روی چیزهای دیگر مانند آماده بودن برای نوزاد جدید تمرکز کند.
در صورتی که کودک‌تان را با شیر مادر تغذیه می‌کنید یا به تازگی کودک‌تان را شیر می‌داده‌اید، ممکن است در برخی موارد بی‌نظمی در چرخه‌ی شما رخ دهد.
حتی اگر دوره‌ی قاعدگی پس از بارداری باز هم برگردد، ممکن است در ابتدا، دست کم به مدت چند ماه اول، منظم نباشد.
در زمان شیر دادن ممکن است بدن‌تان در مورد برنامه‌ی زمانی شما اشتباه کند، مخصوصا اگر شب‌ها به طور مکرر به فرزندتان شیر بدهید.
هرچند هر زنی متفاوت است و سطح هورمون متفاوتی دارد، اما زنان غالبا در هنگام شیر دادن به فرزندشان پریود نمی‌شوند.
این توقف قاعدگی آمنوره‌ی شیردهی نامیده می‌شود.
مادران ممکن است متوجه شوند که بعد از هر بار بارداری، در زمان‌های مختلف قاعدگی را شروع می‌کنند.
بعضی از مادران حتی ممکن است از شیر دادن به کودک برای دور نگه داشتن دوره‌های قاعدگی استفاده کنند.
هر چه زنان بیش‌تر به کودک‌شان شیر بدهند، مثلا شش بار در روز، بدن‌تان به هورمون‌ها سیگنال می‌دهد که دست نگه دارند و سیکل قاعدگی را آغاز نکنند.
مهم است که با متخصص زنان درباره این بی‌نظمی ها صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که در اثر شیر دادن طولانی مدت به فرزندتان، مشکلی برای‌تان ایجاد نخواهد شد.
۶. PCOS (سندروم تخمدان پلی‌کیستیک)
سندروم تخمدان پلی‌کیستیک سبب می‌شود که بدن زنان سطوح بالاتری از آندروژن (هورمون مردانه) را تولید کند.
در نتیجه کم کم یک کیست در تخمدان تشکیل می‌شود.
کیست‌های متعدد و فیبروئید در صورت عدم درمان، ممکن است بیش‌تر شوند.
از آن‌جایی که PCOS موجب عدم تعادل هورمونی می‌شود، احتمال این‌که در دوره‌های قاعدگی‌تان نیز بی‌نظمی را تجربه کنید، بالا می‌رود.
با این حال، در صورت عدم تشخیص PCOS در مرحله‌ی اولیه، احتمال بروز خطرات بلند مدت وجود دارد.
بدن شما ممکن است شروع به تغییر کند.
شاید رشد مو در چهره و شکم‌تان را تجربه کنید و وزن‌تان افزایش بیابد.
PCOS معمولا زنان مبتلا به دیابت را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.
این تاثیر به دلیل مقاومت به انسولین است.
هنگامی که یک زن PCOS را تجربه می‌کند، احتمالا در تخمدان‌ها کیست یا فیبروئید دارد، میزان هورمون‌های مردانه در او بالا است و دوره‌های از دست رفته دارد.
متاسفانه پزشکان دقیقا مطمئن نیستند که چگونه زنان به PCOS مبتلا می‌شوند.
علل رایج این بیماری
- ژن‌ها
- مقاومت به انسولین
- التهاب
- افزایش وزن زیاد
شما باید با زنان دیگر در خانواده‌تان صحبت کنید تا معلوم شود که آیا ژنتیک در نامنظم بودن چرخه‌ی قاعدگی شما نقش دارد یا خیر.
به این ترتیب اطلاعات ارزشمندی به دست می‌آورید که می‌توانید به پزشک‌تان اطلاع دهید تا برنامه‌ای برای درمان شما ارائه دهد.
برخی علائم و نشانه‌های PCOS عبارتند از:
- عقب افتادن پریود و پریود نشدن در برخی از ماه‌ّها
- خونریزی شدید
- چرخه‌ی طولانی
- افزایش وزن
- لکه‌های تیره روی پوست
- سردرد
- آکنه
- رشد مو روی صورت و بدن
- ریزش مو و طاسی
درمان‌های PCOS متفاوت است، اما معمولا، پزشک‌تان هورمون درمانی یا پروژستین را برای درمان عدم تعادل هورمونی تجویز می‌کند.
این درمان‌ها باید به یک چرخه‌ی منظم‌تر منجر شود.
با این وجود، ممکن است برای برداشتن کیست‌هایی که مدام سبب بروز مشکل می‌شوند نیز نیاز به عمل جراحی داشته باشید.
در صورتی که فکر می‌کنید از PCOS رنج می‌برید، باید بلافاصله به دنبال درمان باشید.
عوارض درازمدت PCOS بسیار جدی هستند، از آپنه‌ی خواب گرفته و ناباروری تا سرطان آندومتر.
۷. مشکلات تیروئید
تیروئید شما یک غده‌ی کوچک است شبیه پروانه که در پایین گردن قرار دارد.
غده‌ی تیروئید بخشی از یک شبکه از غدد در سیستم غدد درون‌ریز است.
این غدد عملکردهای مختلف بدن، از جمله سوخت و ساز را هماهنگ می‌کنند.
دو مشکل مهم تیروئید وجود دارد که ممکن است با توجه به آن‌چه که تیروئید انجام می‌دهد، تجربه کنید.
اگر تیروئید شما بیش از حد هورمون تولید می‌کند، در حال حاضر مبتلا به هیپرتیروئیدی یا پرکاری تیروئید هستید.
اگر تیروئید شما هورمون کافی تولید نمی‌کند، مبتلا به کمکاری تیروئید هستید.
هیپرتیروئیدی هنگامی اتفاق می‌افتد که غده‌ی تیروئید فعالیت بیش از حد دارد.
این اتفاق در حدود ۱ درصد از همه‌ی زنان رخ می‌دهد.
بیماری گریوز شایع‌ترین علت ابتلای زنان به هیپرتیروئیدی است.
علائم این اختلال
- بی‌قراری
- عصبی بودن
- تپش تند قلب
- نوسانات خلقی
- افزایش میزان تعریق
- رعشه
- اضطراب
- نازک شدن پوست
- مو و ناخن شکننده
- ضعف عضلانی
- کاهش وزن
- بیرون زدن چشم‌ها
آزمایش خون تنها روش تشخیص سطح هورمون تیروئید در بدن است.
هیپوتیروئیدی یا کمکاری تیروئید هنگامی اتفاق می‌افتد که غده‌ی تیروئید هورمون کافی تولید نمی‌کند.
این یکی شایع‌ترین مشکل تیروئید مرتبط با دوره‌های از دست رفته است.
علائم کمکاری تیروئید
- عقب افتادن پریود در برخی از ماه‌ها
- خستگی
- مشکلات حافظه
- افسردگی
- افزایش وزن
- حساسیت به سرما
- پوست خشک
- ضعف
پزشک با آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح هورمون، می‌تواند هیپوتیروئیدی را تشخیص دهد و تعیین کند که آیا به قرص‌های هورمون تیروئید دارید برای اصلاح عدم تعادل نیاز دارید یا خیر.
۸. مسائل مربوط به دارو
هنگام شروع داروهای خاص، به ویژه داروهای پیشگیری از بارداری، ممکن است اشکالاتی را در چرخه‌ی طبیعی قاعدگی تجربه کنید.
این موضوع بستگی دارد به این‌که چه زمانی که مصرف داروهای جلوگیری از بارداری را شروع کردید و آیا آن‌ها را درست مصرف می‌کنید یا خیر.
اگر سایر روش‌های جلوگیری از بارداری را، مانند تزریق یا چسب پچ، انتخاب کنید، و این روش‌های عوارضی داشته باشند، بی‌نظمی را تجربه کنید.
داروهای فشار خون و آلرژی نیز باعث ایجاد بی‌نظمی در چرخه‌ی قاعدگی می‌شوند.
اگر متوجه شدید که در رابطه با شیوه‌ی مورداستفاده‌تان برای جلوگیری از بارداری مشکلی وجود دارد، ممکن است دچار عدم تعادل هورمونی شده باشید که موجب بروز بی‌نظمی در دوره‌ها یا به طور کل قاعده نشدن در برخی از ماه‌ها می‌شود.
پزشک متخصص زنان می‌تواند به شما در مورد روش‌های مختلف جلوگیری از بارداری مشاوره بدهد و این‌که کدام یک برای بدن و نیازهای شما مناسب است.
۹. آیا شما آندومتریوز دارید؟
در سراسر جهان، ۱ نفر از هر ۱۰ خانم در سال‌های باروری خود مبتلا به آندومتریوز می‌شوند.
آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که بافت خارج از رحم رشد می‌کند.
این رفتار غیر طبیعی می‌تواند مشکلات زیادی را برای زنان ایجاد کند، از جمله خونریزی نامنظم، افزایش درد و گرفتگی و دردناک بودن مقاربت.
با این حال، نگران‌کننده‌ترین نتیجه این است که آندومتریوز احتمالا ناباروری ایجاد می‌کند.
این پیامد به خاطر ضایعاتی است که از بافت غیر طبیعی در رحم ایجاد می‌شود.
هرچند ضایعات در همه‌ی موارد اتفاق نمی‌افتد، اما در صورتی که آندومتریوز در شما تشخیص داده شده باشد، ممکن است در باردار شدن دچار مشکل شوید.
در حالی که علت آندومتریوز هنوز مشخص نیست، اکثر زنان مبتلا به آندومتریوز متوجه وجود این اختلال در خودشان نمی‌شوند تا زمانی که علائم آن کم کم پدیدار می‌شوند؛ حتی ممکن است هرگز علامتی را تجربه نکنید.
ممکن است ۱۰ سال طول بکشد تا علائم آندومتریوز شروع به پدیدار شدن، کنند.
اگر یکی از اعضای خانواده‌تان به آندومتریوز مبتلا است، پنج بار بیش‌تر از سایر زنان در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارید.
حتی اگر علائم آندومتریوز را تجربه نکنید، باید در مورد علائم و نشانه‌هایی که دارید با پزشک‌تان صحبت کنید، به ویژه اگر در خانواده‌تان کسی هست که این بیماری را نیز داشته باشد.
اگر آندومتریوز دارید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- درد لگن که در طول دوره‌های قاعدگی بدتر می‌شود
- مقاربت دردناک یا گرفتگی بعد از مقاربت
- حرکات دردناک روده، اسهال، یا یبوست
- احساس درد در هنگام ادرار کردن
- ناباروری
- خستگی مزمن
- وجود خون در ادرار
هرچند شما نمی‌توانید از آندومتریوز جلوگیری کنید، اما راه‌هایی برای کاهش دادن علائم به طور طبیعی وجود دارد، از جمله:
- ورزش منظم
- داشتن یک رژیم غذایی سالم
- اجتناب از مصرف کافئین
- اجتناب از مصرف الکل
بیماران مبتلا به آندومتریوز خطر ابتلا به عوارض اولیه‌ی بارداری را دارند.
اگر قصد بارداری دارید و دوره‌های قاعدگی‌تان نامنظم هستند، متخصص زنان و زایمان این اطلاعات را برای تضمین این‌که در تلاش برای بارداری موفق خواهید شد، نیاز دارد.
کسانی که مبتلا به آندومتریوز هستند نیز سه بار بیش‌تر از بقیه در معرض حاملگی خارج رحمی قرار دارند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد.
زنان با شناسایی زودرس علائم و انجام اقدامات لازم برای درمان آندومتریوز قبل از این‌که به ناباروری منجر شود، می‌توانند بارداری‌های سالمی را تجربه کنند.
به طور معمول، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAIDها می‌توانند برای کمک به کاهش درد آندومتریوز استفاده شوند.
این داروها ممکن است درد لگن و گرفتگی قاعدگی را تسکین دهد.
آندومتریوز می‌تواند با درمان هورمون درمانی یا جراحی که در آن بافت برداشته می‌شود، درمان شود.
در برخی موارد شدید، متخصص زنان ممکن است هیسترکتومی را توصیه کند.
سایر درمان‌ها شامل هورمون آنالوگ آزاد کننده‌ی گنادوتروپی است که میزان استروژن را در بدن زن کاهش می‌دهد.
این درمان به نوعی تقلید از یائسگی است و عوارض جانبی مانند گرگرفتگی، خشکی واژن، خونریزی نامنظم، نوسانات خلقی و خستگی دارد.
زنان مبتلا به آندومتریوز همچنین می‌توانند از داروهای ضد بارداری خوراکی برای کمک به بهبود علائم استفاده کنند.
با این حال، چند قرص جلوگیری از بارداری وجود دارد که این اثر را دارند، در حالی که برخی دیگر چنین تاثیری ندارند.
به عنوان مثال، پروژستین‌هایی مانند پرورا، سایکرین و آمِن قوی‌تر از قرص‌های معمول جلوگیری از بارداری هستند.
این یک روش خوب برای کسانی است که تمایلی به مصرف NSAIDS ندارند.
ممکن است لازم باشد با یک متخصص برای درمان آندومتریوز در طولانی مدت صحبت کنید.
۱۱. یائسگی زودرس
در حالی که زنان معمولا یائسگی را بین ۴۵ تا ۵۵ سالگی تجربه می‌کنند، ممکن است برخی از آن‌ها در سن ۴۰ سالگی علائم یائسگی را توسعه دهند.
این زنان زودتر از موعد طبیعی یائسگی را تجربه می‌کنند که در اثر آن ممکن است برخی از ماه‌ها اصلا قاعده نشوند.
دوره‌ی یائسگی زودرس، پایان قاعدگی را ایجاب می‌کند.
علائم یائسگی زودرس
- دوره‌های نامنظم
- گرگرفتگی
- تعریق شبانه
- خشکی واژن
- نوسانات خلقی
- مه‌آلود شدن مغز
- کاهش میل جنسی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر از پزشک‌تان بپرسید، آیا طبیعی است که یک ماه را پریود نشوید، احتمالا به شما خواهد گفت که اکثر زنان در طول زندگی خود ممکن چندین دوره را از دست بدهند.
شما می‌دانید که مشکلی وجود دارد، اما آیا مطمئن هستید که مراجعه به پزشک ارزش‌اش را دارد؟
هر بار که احساس می‌کنید مشکلی در بدن‌تان وجود دارد، باید با یک متخصص زنان و زایمان با تجربه صحبت کنید.
آزمایش و سونوگرافی‌هایی وجود دارند که می‌توانند این مشکلات را به درستی شناسایی کنند، که خیلی سریع راه‌حل را در اختیارتان می‌گذارند.
این‌که شما چرخه‌ی قاعدگی نامنظمی را تجربه می‌کنید، ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد.
شاید یک اختلال تشخیص داده نشده در شما وجود دارد، یا شاید زمان آن رسیده که روش جلوگیری از بارداری را تغییر بدهید.
شما باید تمام علائمی را که تجربه کرده‌اید به پزشک‌تان اطلاع بدهید و احتمالا برای درک آن‌چه در بدن‌تان در جریان است، آزمایش خون خواهید داد.آن قاعده نشدن می‌تواند نتیجه چند عامل باشد، بعضی از آن‌ها ممکن است موقت باشند.
خطر واقعی هنگامی رخ می‌دهد که مشکلات طولانی مدتِ همراه با چرخه‌ی قاعدگی خود را نادیده بگیرید.
زنانی که به مدت سه ماه پریود نشده‌اند یا بیش از ۱۰ روز خونریزی داشته‌اند، حتما باید به پزشک مراجعه کنند.
ممکن است یک اختلال پزشکی جدی وجود داشته باشد یا عدم تعادل هورمونی رخ داده باشد که برای رفع آن فقط به یک درمان ساده نیاز دارید.
در حین این‌که به دنبال کمک برای درمان این مشکل هستید، نکاتی وجود دارند که باید در ذهن داشته باشید.
از یک متخصص زنان و زایمان بسیار متبحر مشاوره بگیرید که بتواند مشکل موجود را به درستی تشخیص بدهد.
بدن شما برای خودتان است و مجموعه قوانین خود را دارد.
یک چرخه‌ی قاعدگی نامنظم ممکن است در خانواده شما کاملا شایع باشد.
در صورتی که موضوع همین باشد، از پزشک متخصص زنان بخواهید که به شما در مورد نحوه‌ی بازگشتن به یک چرخه‌ی نرمال کمک کند.
پیگیری تمام علائم موجود باشید تا بتوانید به پزشک در تشخیص مشکل موجود کمک کنید.
با خانم‌های دیگر در خانواده‌تان در مورد چرخه‌های قاعدگی‌شان صحبت کنید تا ببینید که آیا مشکلات ژنتیکی در خانواده‌ی شما وجود دارد یا خیر.
همواره عادات سالمی داشته باشید تا برای بدن‌تان یک پایه‌ی سالم و خوب ایجاد کنید.
داشتن یک رژیم غذایی سالم و پایین نگه داشتن سطح استرس، برای این‌که یک چرخه‌ی منظم داشته باشید، مهم است.
از پزشک‌تان بخواهید آزمایشات خاصی را برای رد احتمال وجود بیماری تیروئید، PCOS و سرطان آندومتر تجویز کند.
نگران نباشید و سؤالات مربوط به اختلالات پزشکی مربوط به دوره‌های جا افتاده را بپرسید، به ویژه اگر احساس می‌کنید علائم مربوط به آن اختلال را تجربه می‌کنید.
پزشکان بهتر از هر کسی در مورد بیماری‌ها و اختلالات اطلاعات دارند، اما بدن شما را به اندازه‌ی خودتان نمی‌شناسند.
برای جلوگیری از افزایش اضافه وزن، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و ورزش کنید.
یکی از عوامل اصلی عدم تعادل هورمونی استروژن حاصل از سلول‌های چربی است.
زنان دارای اضافه وزن ممکن است کیست‌هایی را توسعه دهند که منجر به PCOS و حتی سرطان می‌شوند.
اگر برای انجام جراحی برنامه‌ریزی می‌کنید، مطمئن شوید که برنامه‌ی بیمه شما این هزینه‌ها را پوشش می‌دهد، بنابراین مجبور نیستید تمام هزینه‌های صورتحساب بیمارستان خودتان را بپردازید.
در صورتی که دچار خونریزی شدید هستید، باید فورا به دنبال کمک باشید.
زنانی که در دوران چرخه‌ی قاعدگی شاهد لخته‌های خون هستند یا خونریزی طولانی مدت دارند، ممکن است دچار مشکلات دیگری شوند، از جمله کمبود آهن، خستگی طولانی مدت، فشار خون بالا و برخی دیگر از عوارض.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼