پیش دبستانی رفتن کودکان، کی آمادگیش را دارند؟

اگر کودک شما در نیمۀ دوم سال متولدشده است، احتمالاً از آن دسته والدینی هستید که در مورد آمادگی فرزندشان برای ورود به مدرسه دچار کشمکش فکری هستند.

تاریخ ورود به دورۀ پیش‌دبستانی در کشورهای مختلف با یکدیگر فرق دارد. بااین‌حال هرچه تاریخ تولد کودک شما به تاریخ ورود رسمی به پیش‌دبستانی در کشورتان نزدیک‌تر باشد، نگرانی شما در این تصمیم‌گیری بیشتر می‌شود.

به‌طورکلی دو دلیل عمده برای به تأخیر انداختن رفتن کودک به پیش‌دبستانی وجود دارد. یکی بالغ نبودن نسبت به همسالان و دیگری تأخیر در رشد.

باید دانست که بالغ نبودن نسبت به همسالان به این معنا نیست که فرزند شما برای ورود به مدرسه آمادگی ندارد. آهنگ رشد کودکان با یکدیگر فرق دارد و حتی در مناطق مختلف نیز یکسان نیست.

اگر فرزند شما به رشد اجتماعی لازم نرسیده باشد، تعامل با همسالان بالغ‌تر دقیقاً همان چیزی است که به آن نیاز دارد و اگر فرزند خود را از مدرسه محروم کنید تا زمینۀ تعامل با کودکان کوچک‌تر را فراهم کنید، از هدف خود بازمی‌مانید.

اگر کودک شما در یک زمینۀ معین رشد نکرده باشد، چگونه توانایی‌های دیگرش که رشد معمول خود را داشته‌اند، تقویت شوند. کودکی که ازلحاظ اجتماعی رشد نکرده اما ازلحاظ مهارت شناختی و رشد زبانی به حد معمول یا بالاتر از آن رسیده، نیازمند محیط ترغیب‌کننده‌ای است که برای رشد بیشتر این مهارت‌ها فعالیت‌هایی را عرضه کند.

تأخیر در رشد کودک می‌تواند دلیلی منطقی برای به تعویق انداختن ورود به دورۀ پیش‌دبستانی باشد. اگر فرزند شما درزمینۀ رشد زبانی، شناختی، جسمانی و اجتماعی به رشد لازم نرسیده است، بهتر است یک سال دیگر در محیط مهدکودکی مناسب سر کند تا به عزت‌نفس او آسیبی نرسد.

باوجوداین، با توجه به اینکه این مهارت‌ها دیر یا زود به دست می‌آیند، تعیین اینکه تأخیر دررفتن به مدرسه واقعاً به رشد کودک کمک می‌کند یا خیر، مشکل است. در مورد تأخیر رفتن به مدرسه، باید بعد از در نظر گرفتن تمام امکانات و شرایط و مشورت با افرادی که با کودک شما سروکار دارند، تصمیم بگیرید.

اگر فرزند شما قبل از ورود به دورۀ پیش‌دبستانی، به مهدکودک رفته است، با مربی او تماس بگیرید. فردی که مدتی با فرزند شما و کودکان پنج تا شش سال زیاد دیگری سروکار داشته است، دارای اطلاعات ارزشمندی دربارۀ عملکرد کلاسی، تعامل اجتماعی و آمادگی کلی او برای رفتن به مدرسه است.

علاوه بر مربی، تماس با پرسنل مقطع پیش‌دبستانی نیز مهم است. آیا دست‌اندرکاران آموزشی فلسفۀ خاصی برای به تعویق انداختن دورۀ پیش‌دبستانی دارند؟ برنامۀ کاری آن‌ها برای تطابق با کودکان استثنایی تا چه حد انعطاف‌پذیر است؟ آیا خدمات ویژه نیز ارائه می‌شود؟ چند درصد کودکان در مقطع پیش‌دبستانی در زمینه‌های خاص دچار مشکل هستند؟ برنامه تحصیلی آن‌ها روی چه نکاتی تأکید می‌کند؟

برخی از مدارس فرض را بر این می‌گذارند که همۀ کودکان به مهدکودک رفته‌اند و بر این اساس برنامۀ تحصیلی خود را ارائه می‌کنند. بعضی مدارس، دورۀ پیش‌دبستانی را اولین تجربه کودک از آموزش رسمی فرض می‌کنند و برنامۀ آن‌ها بر رشد مهارت‌های اساسی جهت آمادگی ورود به دبستان تأکید می‌کند، مثل جدا شدن از مامان و بابا، فعالیت‌های پاتخته ای و کار گروهی.

اگر فکر می‌کنید رشد فرزندتان با تأخیر همراه بوده است، اولین قدم این است که به پزشک کودک خود مراجعه کنید تا او را ازلحاظ بینایی و شنوایی معاینه کند.

یک ارزیابی رسمی توسط روانشناس یا متخصص گفتاردرمانی مجرب در کار با خردسالان اطلاعاتی در اختیارتان قرار می‌دهد که شما را در تصمیم‌گیری یاری می‌دهد.

ممکن است این خدمات شامل کلاس آموزش ویژه و متشکل از تعداد محدودی کودک با مربی آموزش ویژه باشد که برای پرورش مهارت‌های یادگیری کودکان تعلیم‌دیده است.