حرکات ریتمیک جنین، علت و نشانه های سکسکه کردن
توانایی جنین در فرو دادن و بیرون فرستادن مایع آمنیوتیک و در نتیجه بروز سکسکه نشان خوبی است که دیافراگم به خوبی در حال رشد است.
یک تفکر عمومی وجود دارد که بلع سریع غذا، بلع یکباره ی مقدار زیادی هوا و درواقع هرآنچه سبب تحریک ناگهانی اعصاب معده شود و دیافراگم شود، سکسکه را به راه خواهد انداخت.
چرا جنین در رحم سکسکه می کند؟
برخلاف بچه‌ها و بزرگسالان، بلع سریع غذا موجب سکسکه در جنین نمی شود. بلکه، صرفا اثرات جانبی تمام کارهای جدیدی است که جنین «سعی می‌کند» انجام بدهد. وقتی جنین در رحم سکسکه می‌کند، نقاط عطف تکاملی متعددی در حال رخ دادن است و نشانه صحیح طی شدن روندهای تکاملی او است. وقتی جنین در مسیر تکامل شروع به سکسکه می‌کند این اتفاقات رخ می‌دهد:
سکسکه جنین در رحم نشان دهنده تکامل سیستم تنفسی است
توانایی جنین در فرو دادن و بیرون فرستادن مایع آمنیوتیک و در نتیجه بروز سکسکه نشان خوبی است که دیافراگم به خوبی در حال رشد است. این روند در واقع حدود هفته دهم شروع می‌شود، اما شما احتمالا نمی‌توانید سکسکه های جنینی را تا چند ماه بعدی حس کنید.
سکسکه جنین در رحم نشان دهنده تکامل سیستم عصبی است
آن‌طور که دکتر برندی رینگ، پزشک زنان و زایمان در دنور می‌گوید: «سکسکه های جنینی نشان گر فعالیت عصب کنترل کننده دیافراگم است.» تایید می‌کنند که مغز و نخاع سالم است و کارشان را درست انجام می‌دهند. به عبارت دیگر، سکسکه های جنینی به معنای آن است که جنین از لحاظ سیستم عصبی آن قدر رشد کرده که بتواند خارج از رحم دوام پیدا کند. که مسلما خبر خیلی خوبی است!
سکسکه جنین در رحم نشان دهنده یادگیری واکنش ها در جنین است
در کنار تنفس، جنین در رحم مادرش شیر خوردن، مکیدن شست و خمیازه و تمام آن کارهای دوست داشتنی را که وقتی بدنیا آمد انجام می‌دهد را تمرین می‌کند. شر لاپورته، مامای رسمی در مرکز خدمات زنان و زایمان نیویورک در بروکلین می‌گوید، تمام این فعالیت ها می‌تواند موجب سکسکه شود.
سکسکه های جنینی نشان‌گر فعالیت عصب کنترل کننده دیافراگم است و نشان می دهد که مغز و نخاع سالم است و کارشان را درست انجام می‌دهند. به عبارت دیگر، سکسکه های جنینی به معنای آن است که جنین از لحاظ سیستم عصبی آن قدر رشد کرده که بتواند خارج از رحم دوام پیدا کند. که مسلما خبر خیلی خوبی است!
سکسکه کردن جنین در رحم تا کی طبیعی است؟
به دلیل اینکه تمام بارداری ها منحصربه فرد هستند، یک قانون سفت و سخت درباره اینکه سکسکه چقدر باید رخ بدهد یا ندهد وجود ندارد. سکسکه های جنینی می‌تواند بصورت تصادفی و گاهی چند بار در روز اتفاق بیفتد.
از زمانی که سه ماه سوم شروع می‌شود، احتمالا با ریتم های جنین خود آشنا می شوید. این دوره همان زمانی است که احتمالا سکسکه های جنین را بیشتر احساس خواهید کرد و هرچه به زمان زایمان نزدیک تر می‌شوید کمتر آنها را حس می‌کنید. (اگر در سه تا چهار هفته مانده به زمان زایمان سکسکه ها بیشتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید مشکل بند ناف وجود ندارد.)
اگر لگدهای جنین را می‌شمارید (مثلا، یادداشت می‌کنید که هر روز در طول یک ساعت چند بار حرکت می‌کند)، تعداد سکسکه ها را هم به عنوان یک حرکت بشمارید. به هر حال، به گفته بروان، سکسکه در رحم «یکی از شایع ترین حرکات جنینی» است.
چطور سکسکه های جنینی را متوقف کنیم؟
با اینکه سکسکه در رحم کاملا طبیعی است، اما آن احساس آنها می‌تواند حواس آدم را به کلی پرت کند، خصوصا اگر سعی دارید کاری انجام بدهید، مثلا در یک جلسه کاری هستید (یا چرت می‌زنید!). اما درست مانند سکسکه های خودتان هیچ راه حل قطعی برای متوقف کردن سکسکه جنین در رحم وجود ندارد. دکتر رینگ می‌گوید، عوض کردن وضعیت، راه رفتن و نوشیدن آب ممکن است فایده داشته باشد، چراکه هرگونه محرکی می‌تواند جنین را به تغییر حالت تشویق کند.
اما بهترین راه برای کنار آمدن با سکسکه جنینی چیست؟ ساده بگوییم: پذیرش آن.
«سکسکه های جنینی یکی از چندین و چند چیزی است که بخشی از بارداری محسوب می‌شود. نهایتا به جایی می‌رسد که دیگر آنها را خیلی احساس نمی‌کنید.»
منبع:
نی نی پلاس
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼