به فرزندی گرفتن بچه، نکته هایی که باید بدانید

رابطۀ شما با کودک و برعکس در صورتی همانند یک رابطۀ طبیعی پدر و مادر با فرزند خواهد بود که فرزند دوران طفولیتش را با شما گذرانده باشد.

در مورد به فرزندی گرفتن یک کودک و پرورش او دو نکتۀ مهم وجود دارد:

- تا حد ممکن کودک را در نزدیک ترین زمان به تولدش به فرزندی قبول کنید.

- به محض رسیدن کودک به درک مناسب، قضیه را برای او شفاف کنید.

پیرامون هر یک از این دو نکته، دلایلی وجود دارد. دلایل اهمیت نکتۀ نخست از این قرار است:

الف) رابطۀ شما با کودک و برعکس در صورتی همانند یک رابطۀ طبیعی پدر و مادر با فرزند خواهد بود که فرزند دوران طفولیتش را با شما گذرانده باشد.

ب) در این صورت، کودک بیشتر می تواند احساس امنیت را در خود پرورش دهد، زیرا در رابطه ای عمیق با پدر و مادر خود قرار دارد. کودکی که در دوران طفولیت خود از یک فرد به فرد یا افراد دیگر واگذار می شود، نمی تواند به خوبی چنین احساسی را در خود پرورش دهد.

پ) رابطۀ اولیۀ شما با کودک باعث می شود که او تاثیر حضور شما را به خوبی حس کند و در نتیجه به گونه ای رفتار کند که هرگز احساس نکنید متعلق به فرد دیگری است.

اکنون اهمیت علت دوم را بازگو می کنیم:

الف) کودکانی که از شرایط خود مطلع نباشند، از ۹ تا ۱۱ سالگی افکار ناهنجاری در ذهن خود می سازند. این امر زمانی اتفاق می افتد که او توسط بچه های دیگر از وضعیت خود مطلع شود؛ امری که پریشانی عاطفی عمیقی را برای او به دنبال خواهد داشت.

ب) دیر آگاه شدن کودک از شرایط خود همیشه علائمی نظیر انکار موضوع، میل کشف حقیقت یا حتی اصرار به دیدن والدین اصلی را به همراه دارد و حتی ممکن است به دلیل مخفی نگه داشتن موضوع، نسبت به والدین ناتنی خود احساس تنفر کند.

پ) کودک موقتاً قادر نخواهد بود مقابل توضیحات و طعنه های بچه های دیگر صبوری کند.

ت) شاید برخی عوامل خاص طی این دوره در رفتار او بیش از حد نمایان شود. مثلاً کودک بیش از پیش منزوی و گوشه گیر شود و شدت رفتارهای منفی و پرخاشگرانۀ او افزایش یابد. در این میان، والدین ناتنی مرکز حملات رفتاری کودک خواهند بود.

از سوی دیگر، در صورتی که به محض رسیدن او به سن درک، قضیه را برایش شرح دهید، این موارد قابل پیشگیری خواهند بود. شما باید مدت ها پیش از آنکه فرزندتان به سن مدرسه برسد، موضوع را بازگو کنید. می توانید از سن دو و نیم تا سه و نیم سالگی او را مطلع سازید.

در این شرایط گرچه شاید او موضوع را درک نکند، اما با این روش خواهید توانست بستر کار را فراهم کنید. بارداری یا بچه دار شدن یکی از دوستانتان می تواند شروع خوبی برای بازگو کردن مطلب باشد. دقیقاً چه چیزی به او خواهید گفت؟ به طور کلی دو راه برای بچه دار شدن وجود دارد:

۱- روش معمول که حاصل ازدواج زن و مرد است.

۲- افراد در برخی موارد به دنبال چیزهای خاص هستند و دائماً دور و بر مکان های خاصی پرسه می زنند. آنها چندین سال را در بیمارستان ها برای یافتن نوزادان صرف می کنند تا فرزند دلخواه خود را پیدا کنند.

یکی از مشکلاتی که همیشه پیرامون فرزندخواندگی وجود داشته، نگرش های خود والدین است. آنها در بسیاری از موارد حس می کنند که باید سریعاً لیاقت های خود را به فرزندشان ثابت کنند؛ ولی این کار به راحتی می تواند باعث تباهی کودک شود.

والدین از او انتظار دارند که بلافاصله آنها را به عنوان پدر و مادر واقعی خودش تصور کند، از این رو نگاه کودک برایشان حائز اهمیت است. آنها نباید بیش از حد احساس گناه کنند، زیرا فرزندشان آنها را در مقام آزمایش خواهد گذاشت. البته تمامی کودکان برای پی بردن به این واقعیت از چنین راه هایی استفاده می کنند.

اگر جز کودکی که اخیراً به فرزند خواندگی قبول کرده اید، فرزند دیگری نیز دارید، باید نهایت تلاش خود را به کار گیرید تا عدالت میان آنها کاملاً رعایت شود.

نکته ای که در اینجا خطرناک به نظر می رسد، تنها قصور در قبال فرزند خوانده نیست؛ بلکه مواردی که در اطراف او روی می دهند نیز مهم هستند. آگاه کردن کودک از شرایطش در بلند مدت می تواند بهترین روش باشد. همچنین زودتر آگاه کردن او نیز حائز اهمیت است.

اما باید به این نکته توجه داشت که یادآوری نحوۀ بچه دار شدن به کودک نیز بسیار مهم است. باید آنها را به گونه ای پرورش داد که گویی از یک پدر و مادر متولد شده اند.

در نهایت کسب موفقیت شما و فرزندتان در گرو لذت بردن از کودکتان خواهد بود. به عبارت دیگر، مشکلی جدی در برابر فرزند خوانده ها وجود ندارد جز برخی مشکلات کلی که طبیعی نیز به نظر می رسند. پس والدین می توانند رابطۀ عمیق عاطفی با فرزندخوانده را مانند کودک واقعی خودشان ایجاد کنند.