۱۶۳۷۴۱
۹۸۶
۹۸۶

بازی پدر با نوزاد، نه تا دوازده ماهگی

این دوران یکی از مراحل مورد علاقه ی پدران برای بازی با کودک است زیرا کودک توانایی حرکت کردن و انجام کارهای بیشتری را دارد.

این دوران یکی از مراحل مورد علاقه ی پدران برای بازی با کودک است زیرا کودک توانایی حرکت کردن و انجام کارهای بیشتری را دارد. در حدود نه ماهگی اغلب کودکان شروع به جدا شدن از مادر و نشان دادن علاقه ی بیشتر نسبت به پدر می کنند و این امر پدران را برمی انگیزد تا علاقه ی بیشتری نسبت به کودکانشان نشان دهند.
ولی پدران! اگر کودک هنوز به ماردش به عنوان منبع ایجاد آرامش می نگرد ناراحت نشوید . این مسئله طبیعی است.
بزرگترین مرحله ی رشد در این سن تبدیل سینه خیز به راه رفتن است.این مهارت تغییری در فعالیت های بازی به وجود می آورد . وقتی به طرف اتاق راه می روید کودک همراه با شما سینه خیز آمده به قسمتی از پایتان چنگ زده و با استفاده از شلوار شما سعی میکند سر پا بایستد.

در این مرحله کودکان شروع به بازی کردن می کنند. اگر در اوایل نه ماهگی در برابر علائمی که کودک نشان می دهد واکنش نشان دهید ؛ کودک به شما اعتماد کرده و شروع به برقراری ارتباط با شما می کند.

راه رفتن با پدر
وقتی کودکان شروع به راه رفتن می کنند عاشق این هستند که از حمایت پدر در راه رفتن بهره مند شوند. با استفاده از هر دو دست ، در حالی که دستان کودک را در جلوی خود گرفته اید این کار را شروع کنید.

وقتی کودک در این کار ماهر شد با یک دست و در حالی که کودک در کنار شما راه می رود به او کمک کنید . راه رفتن همراه پدر نه تنها فعالیتی جدید و لذتبخش است به افزایش اعتماد میان پدر و کودک نیز کمک می کند. این شروع رابطه ای دراز مدت است که به کودک می آموزد تا به پدرش تکیه کند.

با فرزندتان بازی ( قایم کردن اشیاء) را انجام دهید
بین نه تا دوازده ماهگی کودکان شروع به یادآوری محل اشیا می کنند و نسبت به محیط اطرافشان توجه بیشتری از خود نشان می دهند و هنگام بازی با اسباب بازی هایشان نیز قادر به تصمیم گیری هستند.
در مراحل اولیه ی رشد کودک ندیدن چیزی توسط کودک یعنی وجود نداشتن آن چیز. اگر یک اسباب بازی را از دست کودک پنهان کنید کودک به آن نشان نمی دهد.
بین نه تا دوازده ماهگی ، مهارت ذهنی وجود قایل شدن برای اشیاء در کودک رشد می یابد یعنی اینکه کودکان به یاد می آورند که چه چیزهایی را دیده اند حتی اگر آن جسم از دید آنها خارج شده باشد.در اینجا روش بازی قایم کردن اشیاء را شرح می دهیم.
جلوی چشم کودک یکی از اسباب بازی های مورد علاقه اش را میان دستتان پنهان کنید سپس هر دو دست را پشت کمرتان ببرید. در حالی که اسباب بازی در همان دستتان است دوباره دستانتان را جلوی کودک بگیرید.
ممکن است این بازی برای بعضی از مردان بزرگ جالب نباشد ولی راهی است که به شما کمک میکند تا کودکتان را بشناسید . انجام بازیهای ساده با کودک و مشکل کردن تدریجی آنها کمک میکند تا بدانید فرزندتان در چه مرحله ای از رشد است و توانایی های او چیست.
در حالی که کودک بزرگ شده و مهارت هایش رشد می یابد قدرت مشاهده و توانایی درک کودک در شما هم رشد می کند. این امر پدران را برای نقش مهمشان در سال آینده که تربیت آموزی است آماده می سازد.

برای تربیت کودک به نحوی موثر باید از توانایی های هر مرحله از رشد او کاملا آگاهی داشته باشید. بازی با کودک مهارت های شما را به عنوان کسی که مراقبت از او را به عهده دارد رشد می دهد.

توپ بازی کنید!
سرانجام زمان بازیی که اینهمه منتظرش بودید فرا رسید- توپ بازی - کودکان عاشق این هستند که توپ را پرت کرده و آن را بگیرند. از یک توپ پلاستیکی کوچک و سبک مانند توپ پینگ پنگ استفاده کنید. برخورد این توپ با زمین صدای جالبی ایجاد می کند و سرعت حرکتش نیز زیاد است.

در طول بازی با جملاتی مانند (( توپ را بگیر و به طرف بابا پرت کن )) با کودک صحبت کنید. ابتدا یک طرف قرار گرفته و به کودک بگویید (( توپ را بگیر)) و پس از اینکه کودک توپ را گرفت بگویید (( توپ را به طرف بابا بینداز)). در این مرحله کودکان نمیتوانند دو دستور را همزمان درک کنند. باید دستورات را برای انها کوتاه کنید.

بازی های اشاره ای در این مرحله مورد علاقه هستند
کودکان عاشق تقلید و واکنش نشان دادن نسبت به کلماتی هستند که با حرکاتی خاص همراه است. گرچه کودک در این سن قادر به حرف زدن نیست با تکرار حرکاتتان به شما می فهماند که واقعا به این بازی توجه دارد.
مثلا بعد از بازی اشارات با کودک سعی کنید بدون اشاره و تکان دادن دستهایتان کلمه ای را که در بازی تکرار می کرده اید بگویید. اگر الگویی ایجاد کنید که در ذهن کودک جای بگیرد کودک اغلب نشانه های گفتاری شما را فهمیده و شروع به بهم زدن دستهایش می کند چنان که گویی این الگو در حافظه او جا گرفته است.
سپس این اشارات را در بازی به کار گیرید. تا جایی که میتوانید بازی را ادامه دهید زیرا حواس کودکان خیلی زود پرت می شود. وقتی توجه کودک نسبت به بازی کم شد فکر نکنید توجه او نسبت به شما کم شده است. متوسط توجه بچه های یکساله یک دقیقه است و بعد از آن دوست دارند کار دیگری بکنند.
پدران ! طبیعی است گاهی اوقات وقتی که با مکعب ها بازی می کنید یا بازی اشارات انجام می دهید احساس کنید (( فقط وقتتان را تلف می کنید.)) ممکن است فکر کنید به جای آن باید (( کار مهمتری)) انجام دهید. اما کاری که برای شما بی معنی است مفاهیم زیادی برای کودکتان دارد. هرچه به کودکتان بیشتر توجه کنید او هم توجه بیشتری نسبت به شما نشان خواهد داد. بازی با کودک سرمایه گذاری دراز مدت خوبی است.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.